Pir Ahmet DİKME

Adım Pir Ahmet Dikme. 17.11.1937 de Tunceli’nin Pülümür İlçesine bağlı Kırmızıköprü beldesinin Çatalyaka köyünün mezrası olan Gola Tikmudeki Qalmemé Sır Ocağında doğmuşum.

On yaşıma kadar, Ocağımızda verilen görsel ve duyumsal bilgiyle yetiştim, on yaşımda bize yaklaşık iki saat uzaklıktaki Tahsini Köyü İlkokulunda okumaya başladım. Fakat Tahsini Köyü bize uzak olduğu için, eve gelemiyor eniştemiz Şükrü Cömert Dedenin evinde kalıyordum. O zaman eğitim pek yaygın olmadığı gibi okuma imkânı da kısıtlıydı ve o nedenle ancak beş yıl okuyabildim. Beş yıl okuyabildim, ama o çocuk yaşımda bile, kişinin bilgi-birikim sahibi olabilmesinin okulla sınırlı olmadığını, kişi okuyup-yazmayı öğrendikten sonra, zaman-mekân farkı gözetmeden okursa ve akil insanları dinlerse, okuyup dinlediklerini sağlıklı biçimde tahlil ederse, bilgi-birikim sahibi olur dedim ve öyle de yaptım. Öyle ki; yazılı yayımın çok az olduğu o süreçte, yerde bulduğum yazılı bir kâğıdı bile alıp okuyordum. Yazılı yayın yaygınlaştıktan sonraysa, gücüm oranında her çeşit kitabı alıp okudum,

Böylelikle hem dünyada, hem ülkemde yaşananları öğrenme ve analiz etme olanağı buldum. Dolayısıyla bir taraftan okuyarak bilgimi geliştirirken, öte yandan da ülkemle bölgemin her tür sorunuyla ilgili bölgemiz akillerinden bilgi almaya başladım. Bu hususta ilk bilgi kaynağım, Ocağımızın Postnişini ve aynı zamanda bölgenin en büyük Âlimlerinden biri olan kuzenim Cemal Efendiydi. İkinci bilgi kaynağımsa bölgemizin geneli hakkında büyük bir bilgi pınarı olan Babam Küçük Derviş Ali idi. Dolayısıyla babamla diğer yerel bilgelerden edindiğim bilgiyle bilimsel dağarcığımı epeyce doldurmuştum. Avrupa açılıp halkımız oralara çalışmaya gidince 1967’nin Nisan ayında Avusturya’ya işçi olarak gidip 20 Ağustos 1968’de Almanya’ya geçtim.

Aleviler Almanya’da örgütlenmeye başlayınca Stuttgart Alevi Derneğine 1993’te üye 1994’te Başkan oldum. Dolayısıyla 1993’ten itibaren Avrupa Alevi hareketinde Başkan, Bilim araştırmacı, Onursal Başkan, Dede gibi hizmetlerde bulundum. Bir yanda Alevilik için hizmet verirken, öte yandan irfanıyla yetiştiğim Kalmemé Sır Ocağında edindiğim görsel-duyumsal bilgiyi halkımla paylaşmak için kitap yazmaya başladım. 1999 yılında “Haykırıp Duyuramadıklarım” adlı deneme kitabımı yazdım. 2002’de; Tunceli’yi her yönüyle ele aldığım “Dersim Karanlığını Aydınlatalım” adlı ikinci kitabımı yazdım, onun ardından, Din’i konuları içeren “Akıl Ve Bilimin Işığında Din” adlı üçüncü kitabımı yazdım. Bir taraftan kitap yazarken, öte taraftan “Düzgün TV. Cem TV. Ulusal Kanalda programlara katılıp, O kanallarda gene bölgemin geneliyle ilgili halkımı bilgilendirmeye çalıştım.

Bu kitapları yazarken şu hususa özen gösterdim: Ben Kalmemé Sır Ocağına mensup bir insanım ve bu Ocağın mensupları hiçbir zaman çıkara dayalı bir şey yapmamış, yaptıkları hizmetleri hakkı, hukuku gözetip insanlara faydalı olacak şekilde yapmışlar. O halde ben bu kitabı yazarken, herhangi bir çıkar gözetmemeli ve yalan-yanlış şeyler yazıp birilerine siyasi-ticari çıkar malzemesi verip, bu yolla halkıma zarar verecek şeylerden kaçınmalı ve orta yere bir eser koymalıyım ki: Bu eser halkıma aydınlığın ufku olsun dedim ve öylede yaptım. Bu düşünceden hareketle hayali duyuma itibar etmediğim gibi, yabancı kaynaklı temelsiz bilgiye de önem vermedim. Özellikle mahalli bilgelerden derlediğim katışıksız öz bilgileri öne çıkarıp, onlar üzerinden halkımı aydınlatmayı ilke edindim. Bu davranış biçimim birilerinin siyasi-ticari çıkarına ters düşse de, hiç ama hiç önemli değildir, zira benim için önemli olan siyasi-ticari çıkarcıların menfaati değil, halkımın menfaatidir. Dolayısıyla böyle bir anlayışla hareket ederken,  halkımın nasıl bir tepki vereceğini ise hiç düşünmedim, zira halkımın aklına, mantığına, irfanına güvenirim. Son yıllarda bu halkın orijini yara almış olsa da, bölge halkımın çoğunluğunun doğru yerde durup doğru kararlar vereceğinden eminim.